موسیقی آذربایجانی را با عشق و اصالت ادامه می دهم
گفت‌وگوی اختصاصی پایگاه خبری شهرکریمان با هنرمند محبوب آذربایجانی آقای چنگیز ارشد
نگاهی تازه به موسیقی آذربایجانی
موسیقی آذربایجان، از اصیل‌ترین و تأثیرگذارترین شاخه‌های فرهنگ ایرانی است؛ موسیقی‌ای که با احساس، شور و رنگ‌های بومی‌اش نه‌تنها در دل مردم آذربایجان بلکه در سراسر ایران جایگاه ویژه‌ای دارد. در سالهای اخیر، نسل جدیدی از خوانندگان آذربایجانی با حفظ اصالت‌ها و افزودن رنگ‌وبویی نو به صحنه آمده‌اند و توانسته‌اند مخاطبان گسترده‌تری را با زبان و فرهنگ خود آشنا کنند.
در ادامه‌ی دو گفت‌وگوی پیشین با چنگیز ارشد، این‌بار نیز به سراغ این هنرمند خوش‌صدا رفتیم تا از تازه‌ترین فعالیت‌هایش، نگاهش به موسیقی محلی، و چالش‌های مسیر هنری‌اش بیشتر بدانیم.
1. آقای ارشد، در گفت‌وگوهای قبلی درباره‌ی مسیر هنری خود صحبت کرده بودید؛ در این مدت چه تغییراتی در نگاه یا سبک موسیقی‌تان ایجاد شده است؟
باسلام و عرض ادب خدمت تمامی عوامل پایگاه خبری شهرکریمان بابت دعوت بنده برای این مصاحبه و مخاطبین بزرگوارم که همیشه پای صحبت هنرمندشون نشسته اند و حامی بنده بودند .
خدمتتون عارضم که سبک موسیقی یک هنرمند چه خواننده باشه و چه نوازنده خیلی به ندرت دیده میشه که در دوران فعالیت هنری تغییر کنه و با توجه به اینکه بنده یک خواننده هستم با توجه به خیلی آیتم ها و فاکتور های موجود در صدای خویش و حتی علاقه ذاتی و درونی، سبک موسیقی خودم که سبک سنتی (موغام و ماهنی)و پاپ آذربایجانی هست انتخاب کردم و تا بحال کمابیش در این راه پر پیچ و خم فعالیت خودم رو انجام دادم و خدارو شکر طبق آماری که تقریبا از مخاطبین دردست دارم مورد پسندشون بوده واین قطعا برای یک هنرمند بهترین خبر برای ادامه راه میتواند باشد .
و اما در نگاه کلی به موضوع ، اول مصاحبه هم عرض کردم به ندرت تغییر سبک در دوران فعالیت اتفاق میفته ولی دور از واقعیت هم نیست و بهتر بگم مهم و حیاتی هم هست. خیلی واضح هست که باوجود امکان دستیابی سریع مردم به موسیقی از طریق پلتفرم‌های مختلف دنیای مجازی و بازتاب سریع هوش مصنوعی سبکهای جدید و متفاوتی میتواند به مخاطب معرفی بشود و دلیل خوبی برای تلفیق سبک های مختلف موسیقی باشد که مخصوصا در دهه اخیر خیلی دامنگیر شده و صد البته با صرف اقتصادی بیشتر .
اگه بخواهیم با یک نگاه منطقی روی این قضیه کلیک کنیم باید اعتراف کنیم که بعضا سبک های تلفیقی خوبی با آثار مدرن تولید شده و به مشام مردم هم خوش آمده . ولی ناخودآگاه این سوال پیش میاد که آیا اکثر سبکهای اخیر که با تولیدات متفاوت جامعه عادی رو فرا گرفته و ادعای ارائه موسیقی با سبک جدید و ومدرنیته میکنند از نظر قوانین ساختاری موسیقی و ادبیات و حتی بعد روانشناسی قابل قبول بوده یا نه؟
چقدر توانسته جوان امروز رو ارشاد کنه و دغدغه ذهنی اونارو التیام ببخشه ؟ چه اندازه توانسته آرامش حتی محدود روحی برای جوان امروز ایجاد کنه؟ وخیلی سوالات دیگه که به نظرم جواب کامل نیاز به تحقیقات دقیق از اهل فن و آمارگیری دقیق از والدین محترم لازم دارد و اگه نیاز هست باید آسیب شناسی بشود تا اصالت و ذات موسیقی که رخنه در فرهنگ و آداب مردم دارد به هر بهانه ای زیر سوال نرود .
2. از جدیدترین اثر خود بگویید؛ این اثر چه پیامی برای مخاطبان دارد و چه تفاوتی با کارهای قبلی‌تان دارد؟
از آخرین مصاحبه ای که با شما داشتم فکر کنم آلبوم دوم رو بیرون داده بودم که بعد اون با وجود مشکلات زیاد موفق شدم آلبوم سوم هم به لطف خدا با مجوز رسمی ارشاد به بازار ارائه کنم با ۱۳ آهنگ که خدا رو شکر این آلبوم هم مورد استقبال مخاطبین عزیزم قرار گرفت.
لازمه خدمتتون عرض کنم که یک آهنگ در این آلبوم به شعر شاعر نامی و جوان تبریز دومان اردم و آهنگسازی خودم به اسم «سن گلمیرسن آنام» و به تنظیم دوست و هنرمند خوب استاد حسن خجسته در ژانر موغام و وصف مقام محترم آنا (مادر ) و برگرفته از سبک زندگی دهه پنجاه ،شصتی های عزیز هست و یک آهنگ هم در وصف تبریز و شرح خفگان موجود در تاریخ تبریز در دوران مشروطه و وطن‌دوستی به اسم « تبریز دیین دیله قوریان» به شعر سرکار خانم سارا کرال و آهنگسازی استاد جواد آبراهه در ژانر استرادا می‌باشد که حامل پیام محبت و عشق مادری و وطن پرستی و رشادت سرداران تبریز در دوران مشروطه می‌باشد که علاقمندان می‌توانند با سرچ نام آهنگها از بیبتیونز و یا کانال تلگرامی دانلود کنند .
آهنگ سوم هم به شعر شاعره سرکار خانم جواهیر قاراقیزی از کشور آذربایجان به اسم « اویرندیم » و به آهنگسازی و تنظیم دوست عزیزم استاد هادی ایماندار در ژانر پاپ می‌باشد که که این آهنگ هم مخاطب خاص خودشو پیدا کرد .
3. موسیقی آذربایجانی همواره بر احساس و اصالت تکیه دارد. شما چگونه میان حفظ سنت و پاسخ به سلیقه‌ی نسل جدید تعادل برقرار می‌کنید؟
قطعا موسیقی آذربایجانی بر حفظ سمت و آداب و فرهنگ مردم در گذشته و حال تاکید داشته و این تاثیرات خوب رو در آینده هم خواهد داشت . منم بعنوان قطره ای از این دریا همیشه تو ارائه آهنگها و کارهای خودم سعی ام به این بوده که با توجه به امروزی شدن جامعه و مدرنیته های بعضی هنرمند نماها به قول خودشون البته ، کماکان حس مودب بودن کلام همزمان با حس خوب و عاشقانه و حس حماسی و وطن‌دوستی و بیان و یاد آوری آداب و سننی که در فولکلور آذربایجان وجود داره رو در آهنگهام داشته باشم و چون همیشه خودم به بعد فرهنگی آهنگ زیاد بها میدم و خیلی برام مهمه یعنی در حدی که حتی بهترین آهنگ از نظر ترند بودن در بازار باشه اگه شعر و گفتارش ادب و احترام رعایت نشه و اون حس خوب رو ایجاد نکنه ویا پیامی که انتظار دارم به من انتقال نده به گوش خودم اجازه نمیدم وقت صرف کنه و حتی یکبار گوش کنه و این خودش فکر کنم دلیل خوبی باشه که به صراحت تفاوت کارهای بنده و خواسته هام رو با سلیقه های متفاوت هنری مشخص میکند .
4. استقبال جوانان غیربومی از آثار شما چگونه بوده است؟ آیا این ارتباط فرهنگی برایتان اهمیت دارد؟
خوشبختانه طبق آماری که در دست دارم تا بحال شاید جالب باشد که شنوندگان و مخاطبین بنده درصد زیادشون از جامعه غیر ترک هستند و از تهران و اصفهان و شیراز و … غیر از مخاطبین ترک زبان میشه گفت شنونده داشتم و این اتفاق مهم بعید می‌دونم باعث آزردگی خاطر هنرمندی بشود ،طبیعتا مایه افتخار بنده هم هست که اقشار مختلف جامعه در طول سالهای فعالیتم به کارام گوش میدن و این مهم برای من و هر هنرمند دیگری می‌تونه اهمیت ویژه ای داشته باشد .
چون اعتقادم بر این بوده که بایستی کاری که ارائه میشه حتما باید مردم پسند باشه که به دل مردم بشینه و پروسه جذب مخاطب که پروسه مهمی هست بویژه در مقوله هنر اتفاق بیفتد .
5. برخی کارشناسان بر این باورند که موسیقی محلی در خطر تکرار و یکنواختی قرار دارد. دیدگاه شما درباره‌ی آینده‌ی موسیقی آذربایجان چیست؟
با وجود نظرهای متفاوت در مورد اینکه موسیقی محلی در نتیجه بعضی بی توجهی ها و کم لطفی ها مخصوصا در سالهای اخیر در وضعیت نابسامان قرار گرفته هست تا حد زیادی میشه گفت درست هست . باوجود فضای دیجیتال و به روی کار آمدن هوش مصنوعی در فضای هنری و وجود اپلیکیشن‌های متفاوت واقعا ذائقه درک موسیقی مردم هم تحت تاثیر خود قرار داده و قبلا هم گفتم قسمت بیشتر اشعاری که در یک ترانه بکار گرفته میشه و ساختار آهنگ موسیقی با اضافه کردن سمپل های الکترونیکی خارج از چارت سازبندی موسیقی اصیل به بهانه مدرنیته شدن صدمات جبران ناپذیری رو به موسیقی اصیل در چند سال اخیر وارد کرده و اگه بخواهیم آسیب شناسی کنیم کاملا برمیگرده به زیرساختهای آموزشی که در جامعه ما نه تنها در زمینه موسیقی بلکه در بیشتر موارد با مشکل مواجه هست . وهمین موارد کافیست تا مردم اصطلاحا به بهانه گوش دادن به موسیقی شاد از موسیقی محلی و پاپ اصولی فاصله بگیرند. غافل از اینکه این نوع آهنگها که در جامعه ترند شده اکثرا نه تنها حس و حال خوب مردم رو خوب نمیکنه بلکه در طول چند سال اثرات جبران ناپذیری هم در تربیت فرزندان این مرز و بوم دارد که اگر آموزش داده نشه و آگاه سازی نشه متاسفانه باید موافق باشیم که اتفاقات ناگوار اخلاقی دامنگیر جامعه خواهد شد.
6. در روند تولید آثار، چقدر بر همکاری با ترانه‌سراها و تنظیم‌کنندگان جوان و خلاق تأکید دارید؟
همیشه نیروی جوان در تمامی اصناف کارساز بوده و بحث همکاری در تولیدات موسیقی هم از نظر من مستثنی از این قضیه نیست ولی نباید فراموش کنیم که همین نیروی جوان هم نیاز به تجربه دارد . بعضا در واقعیت افرادی جوانی هستند که اطلاعات و علم کار و حتی تجربه کافی رو دارند وکافیه برای بالفعل شدن این استعدادها ، پیشکسوتان این راه به این قشر اعتماد کنند چون فقط در صورت تولیدات متمادی هست که تجربه ها شکوفا میشه و ناگفته نماند در بیشتر موارد هم که شخصا شاهد بودم کار خوب تولید نشده و یه جورایی بعضا اون خلا کم تجربه بودن حس میشود . نهایتا بله بازم صدرصد در تمامی موارد با احترام به قشر جوان موافق این موضوع هستم .
7. اگر بخواهید یکی از آثار خود را به‌عنوان نماینده‌ی هویت هنری‌تان معرفی کنید، کدام قطعه را انتخاب می‌کنید و چرا؟
باید در جواب این سوالتون عرض کنم که خیلی خودمو خوشبخت می‌دونم که سعادت شامل حال بنده بوده که تابحال توانسته ام چند اثر از آهنگسازان کاربلد تبریز اعم از استاد شاهرخ پناهی ، استاد مهرداد کرباسی ، استاد یوسف عبدالعظیم زاده و استاد هادی ایماندار را اجرا بکنم . با احترام به زحمات تمامی اساتید یاد شده من شخصا آهنگ «تبریز دیین دیله قوربان» به شعر سرکار خانم سارا کرال و آهنگسازی استاد جواد آبراهه که در ژانر موسیقی استرادا ارائه شده و حس حال آهنگ که هم حس خوب از علاقه به تبریز و محبت و مهربانی مردم آذربایجان و حس حماسی و وطن دوستی در مردم آذربایجان رو به من میده دوست دارم و لازمه عرض کنم که این آهنگ در آرشیو سازمان هنری شهرداری تبریز آرشیو شده است .
8. موسیقی برای شما بیشتر یک حرفه است یا نوعی مأموریت فرهنگی و اجتماعی؟
موسیقی برای من تقریبا نزدیک به سی سال هست که هم حرفه هست و هم برای هر خواننده ای مسئولیت فرهنگی و اجتماعی دارد و جز این اصلا نمیشه اسمشو موسیقی گذاشت . ولی این که حرفه موسیقی چقدر در کشور ما حمایت شده و چه بلاهایی سر من و همکارانم در این راه آمده و یا چه مصیبتها که تحمل کردیم فقط بخاطر همون حس مسئولیتی که در برابر مردم داریم بحثش جداست و درد هنرمند اینجا واقعا زیاده و درمانش هم به نظر می‌رسد از اهمیت چندانی برای مسئولین این راه مهم نیست . ولی دلیل هم نمیشه برای من که از فعالیتم دست بردارم .
9. اجرای زنده و ارتباط مستقیم با مخاطبان چه نقشی در مسیر هنری شما ایفا کرده است؟
باید بگم درست رویخط قرمز من دست گذاشتید چون نه فقط من بلکه فکر میکنم همکارانی که همیشه دنبال موسیقی باکیفیت هستند همیشه موافق حتی ضعیف ترین اجرای زنده و مخالف بهترین اجرای پلی بک یا بقول عامیانه لب خوانی هستند. که همین اجرای درواقع غیرواقعی در طول سالها اگه دقت کنیم یکی از دلایل مهمی می‌تونه باشه که به موسیقی ما ضربه زده و خیلی ها رو خواننده کرده که به جرات می توان گفت حتی جرات اجرای یه آهنگ ساده آذربایجانی رو به صورت زنده ندارند.
10. و در پایان، پیامی برای هواداران و شنوندگان فارسی‌زبان و ترک زبان خود دارید؟
ضمن تشکر مجدد از محضر شما عوامل محترم پایگاه خبری شهرکریمان و آقای حیدرپور گرامی مدیر مسئول شهرکریمان بابت دعوتشون عارضم خدمت مخاطبین و هواداران و دنبال کنندگان محترم که همیشه اصالت در هر بحثی حرف خودشو زده و‌ماندگار بوده و خواهد بود . به عنوان یک هنرمند ازشون خواهشمندم که موسیقی خوب و با اصالت گوش بدهند و اجازه جولان به موسیقی های بی ریشه و‌بی بند و بار که اخیرا در جامعه به اسم موسیقی آذربایجانی مد شده و آسیب های جبران ناپذیری به فرهنگ و آداب و رسوم بنیان خانواده در آینده نه‌چندان دور خواهد زد ندهند . هنرمند مال مردم و برای مردم هست و مردم باشعور و بافرهنگ هم باید حامی هنرمند باشند . رابطه بین هنرمند و مردم جدانشدنی هست و این مهم قطعا با حمایت مسئولین و مردم صورت می‌گیرد . مانا و برقرار باشید.
منصورحیدرپور، پایگاه خبری شهرکریمان
